“Doe niet zo druk en blijf eens stil zitten”

Op dit moment ben ik in mijn praktijk en tijdens mijn opleiding veel bezig met (primaire) reflexen. Vaak wordt het op scholen niet herkent als deze nog actief zijn. Met alle gevolgen van dien. Medicijnen als Ritalin worden voorgeschreven, kinderen krijgen een ADHD/ADD label of gaan naar speciaal onderwijs. Ook volwassen kunnen tegen allerlei psychische en sociale aspecten aanlopen als gevolg van nog actieve primaire reflexen.

Wat zijn primaire reflexen?

Tijdens onze tijd in de baarmoeder worden we allemaal uitgerust met primaire reflexen. Het helpt ons om o.a. geboren te worden, om te ademen, om ons te voeden. Kortom om te overleven vlak na de geboorte. Naarmate we ons als baby meer en meer gaan ontwikkelen “doven” deze uit en ontwikkelen er nieuwe reflexen waarmee we weer een nieuwe fase in gaan.

Maar wat als onze primaire reflexen door allerlei omstandigheden niet geremd worden? Dan gaan ze storen. Er zijn verschillende primaire reflexen die niet geremd kunnen zijn. Iedere reflex geeft een ander soort verstoring. Dit loopt uiteen van bijvoorbeeld ongewenst sociaal gedrag tot een slechte pennengreep en handschrift. Van absoluut niet stil kunnen zitten, geluidjes maken tot een slechte spraak of motoriek.

Verschillende reflex stoorzenders kunnen het leven van een kind en dat van een volwassene behoorlijk ontwrichten. Volwassenen gaan door de jaren heen compensatiegedrag ontwikkelen. Dit kan zich uiten in bijvoorbeeld het hebben van een slechte balans, altijd last van je onderrug en schouders, heel chaotisch zijn, slecht ruimtelijk inzicht hebben of een slechte houding.

In het boek van M. Mulder “Primaire Reflexen reageren of ageren” staat een heel mooi voorbeeld uitgelegd wat de invloed is van deze niet geïntegreerde primaire reflexen.

Stoorzender

“Jeroen spoorde niet in de klas. Zijn ouders werd aangeraden hem Ritalin te geven omdat hij zo ontzettend druk was. Hij kon zich niet concentreren, was een stoorzender in de klas, zat altijd te wiebelen en geluidjes te maken. Hij onthield geen enkele opdracht, kon niet uit zijn woorden komen. Hij was onhandig in elk sociaal contact en na schooltijd moe en lusteloos. Motorisch was hij een ramp.

Zwemmen ging niet, handvaardigheid en gym lukte niet. Hij liep enorm achter met taal en rekenen. Zijn leraar vond dat hij thuishoorde op het speciaal onderwijs. Dat gaf hem weinig zelfvertrouwen. Ook zijn ogen ging steeds verder achteruit en volgens de oogarts had Jeroen een bril nodig. Zijn ouders wilden absoluut geen Ritalin aan hem geven en zochten naar andere oplossingen.

Door het remmen van de primaire reflexen werd Jeroen een ander jongetje in positieve zin. Rusteloosheid, angsten, motorische symptomen waren verdwenen. Jeroen kon gaan werken aan het wegwerken van zijn achterstanden. Behaalde zijn zwemdiploma’s en liet zien dat hij op school de stof goed begreep. Hij had weer energie en ook een bril was uiteindelijk niet nodig"  *

 

Kinesiologie en Reflexen: geen medicijnen wel oefeningen

Met kinesiologie test ik uit of er sprake is nog actieve (primaire) reflexen. Welke reflexen zijn het? In welke volgorde kunnen ze worden aangepakt? Via de spiertesten geeft het lichaam dit aan. Ik ga ook met je in gesprek over je baby- en kindertijd. Heb je gekropen, hoe was de bevalling, was er vroeger veel stress in het gezin toen je klein was of tijdens de zwangerschap van je moeder? Waar loop je nu tegenaan?

Van welke symptomen heb je last? Samen brengen we alles in kaart en ga ik met jou lijf aan de slag.

Storende reflexen kunnen bij kinderen en volwassenen een enorme invloed hebben op het leven en gedrag. Met oefeningen en zonder medicijnen kunnen we de reflexen laten remmen. Er komt weer rust, energie en evenwicht bij jou of bij je kind.

Neem contact op als je meer wilt weten of plan een consult.  

* Bronvermelding: M. Mulder, primaire reflexen reageren of ageren